Dragen

Toen onze eerste dochter geboren werd, had M. een tricot-slen gekocht. Het leek hem leuk om lekker met de baby op zijn rug, of buik, rond te sjouwen. Mij niet zo, het was een meterslange dikke zwarte lap. Nou, klein meisje vond er ook niets aan, ze brulde de ganse boel bij elkaar. Misschien had dat ook te maken met het feit dat ze bij de geboorte klem gezeten had, dat ze liever niet terug opgepropt op een buik wou hangen.

Klein jongetje vond de kinderwagen daarentegen helemaal niets. Die lange lap vond ie wel het einde, alleen werd hij daar vrij snel te zwaar voor, de tricot-slen is namelijk erg elastisch. Dus ging ik op zoek naar iets anders, het werd een ringsling. Eentje met een stoere leger-camouflageprint. Via marktplaats, voor 20 euro inclusief verzenden was ie van ons. Hier heeft ie het een behoorlijke tijd in volgehouden. Ik vond het zo makkelijk, geen gehannes met een kinderwagen maar alleen een lap mee in mijn tas, die omdoen op de plaats van bestemming en baby erin hangen. 9 van de 10 keer viel ie al wandelend in slaap. Hij oogste er ook altijd veel vertederd commentaar mee.

Toen ie wat ouder werd, kocht ik nog een Storchenwiege drager. Een voorgevormde donkerrode, die M. ook met goed fatsoen kon gebruiken. Toen hij 10 maanden was, zat hij er voor het laatste in. Met negen maanden kon hij lopen en dat was ook het enige dat ie vanaf toen wilde doen. Ik baal er nu van dat ik hem uiteindelijk verkocht heb, maar ik had dan ook niet gedacht hem ooit nog nodig te hebben...

De ringsling is hier weer terug, inmiddels heeft ie ook goed dienst gedaan bij een vriendinnetje en haar dochter van inmiddels twee. Ik hoop dat de ''nieuwe'' zich straks ook weer lekker laat dragen... niets zo lekker als zo'n babykruintje onder je neus en zo'n warm lijfje tegen je aan  <3