Yadda Yadda

Oh oh, ik heb dit jaar zo veel zin in de lente! Eindelijk wordt het mooi weer deze week als ik de berichten mag geloven. Vorig jaar rond deze tijd werd het ook opeens zo heel erg mooi, het was net zomer met Pasen.  We zijn nog naar Steenbergen gefietst om een paastak te vinden langs de weg, zonder jas! Ik ben daar echt aan toe, hang de hele dag al op de bank op een schapenvacht, met baby, een snothoofd, prikogen en een koud lijf. Ben nooit zo vatbaar voor dat soort dingen, dus ik wijt het maar aan zwanger zijn en me 8 maanden niet zo top voelen, bevallen, borstvoeding en nog twee dwergen die ook constant aandacht vragen, verzorgd en vervoerd moeten worden.

De verleiding was groot om gewoon een paracetamol te nemen, maar dat heb ik niet gedaan. Blijkbaar is dit een signaal om even zo rustig aan te doen als mogelijk is.

Ik vind het wel een goede afsluiting van het afgelopen jaar...

 Na ergens in april zwanger te zijn geraakt en er half mei achter te zijn gekomen omdat ik goed in bier kon spoegen en rond half negen in slaap pleurde op de bank als hardcore nachtbraker, volgden er wel een paar rare maanden. Natuurlijk was ik blij dat we *zomaar* nog een baby zouden krijgen. Manlief was de eerste om heel blij te zijn ondanks dat hij had gezegd er sowieso geen drie te willen en ik me daarmee wel had verzoend. Het is ook wel lekker als kindjes iets groter worden, zelf eten, zelf buiten spelen en kunnen zeggen wat het probleem is als ze dat hebben en vond het heerlijk om allemaal leuke dingen met ze te doen. Fietsen, wandelen, knutselen, voorlezen, koekies bakken, bloemen plukken... Van die gezapige dingen die je als thuisblijfmoeder doet, in plaats van het uit te besteden ;)

Ik heb zo vreselijk veel zin om mijn ''oude'' leven weer op te pakken! Niet meer zwanger zijn, niet meer net bevallen zijn, niet meer verkouden zijn en weer lekker allemaal nieuwe dingen beginnen.

Ik wil toch in potten wat groenten kweken en wil hiervoor binnenkort misschien nog wat zaden kopen. Ik dacht aan allerlei geinige mini-nachtschades, die Vreeken in Dordrecht verkoopt. Wellicht te combineren met een bezoekje aan paps en mams.

En bij vriendinnetje B een paar durpkes verderop wil ik langs, lekker met de baby in de doek en de peuter achterop. Het is net een mooi ritje, 16 km in totaal dus goed te doen.

En niet weer overal te laat mee zijn. Klotevlierbloesem! Niet de blogger (die is lievvv!) maar de plant. Elk jaar wil ik net als iedereen siroop maken ervan want dat is superlekker (iig als vriendinnetje B het maakt, lol) maar tegen de tijd dat ik ontwaak zit de boom alweer in de bessen en nee, die moet ik echt niet. Blergh.

Heb wel al lekker opgeruimd, de manlief is met de hele auto vol rotzooi bij de kringloop geweest. Kleding, slaapzakken, kinderspeelgoed (ik heb na s'klaas gewoon het eea weggemoffeld aan goedkope crap...), huisraad... Elke keer kan ik weer met minder. Ook een hemeltje van zoontjes bed. Moest ik elke keer netjes hangen. Tot ik dat voor de 500e keer deed en dacht: waarom eigenlijk. Ook voor een baby zijn ze niet ideaal, op klein meisjes kamer hing er nog een van haar zus maar ik weet nog dat ik die ook altijd hoog weghing met een knoop erin.

Verder denk ik dat de kinderwagen ook wel weg kan. Hij kostte 50 euro via MP, maar we gebruiken hem nooit, omdat de baby veel lekkerder gaat in de doek. Gaat ook mooi, een kinderwagen op het strand, over smalle bospaadjes, door drukke winkelpaden en over al die ongelijke kleautestoepjes hier in dat durrep dat overduidelijk is gebouwd op wandelaars en heel soms de schillenboer. We gebruiken hem nu alleen als wieg, maar ik merk dat ons Sophiaatje toch wat meer omgevingsgeluiden begint op te pikken en dat het daarom misschien binnenkort echt te druk is voor haar en ze overdag in haar eigen bedje gaat.

En verder wil ik zo graag weer sporten! Wellicht kan ik ergens ''minimalistische'' hardloopschoenen kopen voor weinig. Ik kreeg op gewone hardloopschoenen erg last van mijn knieen, maar die high-tech snufjes kunnen hiervan juist de oorzaak zijn (oermens-stuff enzo, haha) .Gelukkig had ik de schoenen van mijn moeder geleend en niet gekocht. De eerste kilometers zitten ze namelijk heerlijk! Ik heb wel mijn maat 36 / 38 terug maar mijn buik is nog een beetje wobbly. Wat ik haat. Hoewel ik nu mijn buik ook wel liev vindt, er heeft al zo veel prachtige dwergen ingezeten, bij elkaar goed voor 13 kilo blakende gezonde kinders. Maar ja, dat zie je eigenlijk al aan mijn afgetobde hoofd, dat hoeft mijn buik niet ook nog eens hoeven te vertellen.

Wannogmeer... zelf maken! Ik heb tahin en een berg echte friet op de planning staan deze week...  Hopen dat ik eraan toekom. Ik moet mijn smaak terughebben, ik proef nu alleen het verschil tussen een augurk en een schep suiker maar niet tussen een cracker met ham of met kaas, 't is dat de structuur anders is.

En nu heb ik niets nutteloos meer te vertellen....