Tijd

De dag begon perfect. Samen met de babySoof sliep ik tot 10 uur uit. Na een heerlijke, relatief ongestoorde nachtrust. Ja, echt. Ik geniet daar zo van als ze naast me ligt, d'r handjes onder d'r hoofdje, beentjes opgetrokken, totaal ontspannen..

De kindjes waren al langer wakker en hadden zich gewoon prima vermaakt beneden, zonder een enorme pestbende te maken, zonder zonder broek naar de speeltuin te wandelen of door alvast maar te ''ontbijten'', wat inhoudt dat ze rijstewafels eten met enorme klonten roomboter erop en de hagelslag tot aan de achterdeur over de vloer ligt.

Ik houd van de ochtenden in het weekend. Bakje koffie, nog een bakje koffie en nog een bakje enzovoort. Normaal -voor zover iets in twee weken al normaal kan zijn- valt de baby na volgetankt en ontlucht te zijn in een comateuze slaap waar zelfs haar broer die een treinbotsing simuleert 'r niet uit wakker krijgt. Ze ligt vaak bij een van ons maar vindt het doorgaans ook prima om in de kinderwagenbak gelegd te worden. Maar vandaag niet. Ik heb bijna  letterlijk 8 uur lang met haar op schoot en om het half uur aan de tiet gezeten.

Je kan je er tegen verzetten, maar dat heeft geen zin natuurlijk. Dus accepteerde ik maar dat geen een van mijn goeie plannen uit kon voeren. Ik wilde stofzuigen boven, een eindje wandelen, de vloer dweilen en eens de spullen voor de kringloop uit gaan zoeken maar behalve douchen en een wasje draaien heb ik geen pokke gedaan tot een uur of half zes. Toen nam de manlief haar over en prompt viel ze in een diepe slaap, dik drie uur lang. (dan opeens wel... tsss) Je bent huischvrouw of niet, dus ik kon meteen de keuken in. Ik maakte lekker een kofta-achtig iets en toen manlief de afwas deed vouwde ik snel een krat wasgoed op. Daarna bracht ik klein meisje naar bed, ruimde haar kamer op en nam me voor om die heel snel eens van een enorme hoeveelheid goedbedoelde rotzooi te ontdoen. Damn, wat daar een zooi naar binnen is geslopen de laatste maanden.... O_o

Maar BabySoof is nu even de baas. Wil ze eten, dan krijgt ze eten. Wil ze slapen, dan mag ze slapen op een plek die zij het lekkerste vindt liggen. Duh...  Uiteindelijk hebben we over een paar weken gewoon weer een nieuw ritme gevonden. Dat zodra het echt lekker loopt, weer omgegooid moet worden want zo zijn ze, die baby's.

Och ja, who cares.... We genieten van elke seconde met de tussendoorzwembaby. De rest komt allemaal wel weer. Ooit.